wiolka.

pilla

Karuzela, karuzela, karuzela marzeń
Karuzela, karuzela, karuzela zdarzeń

Chciała dostać kucyka i dwie lalki do kompletu. Takie z długimi lokami w odcieniu 'platynowy blond. Szczytem jej pragnień był fortepian, chłopiec z trzeciej klatki i domek dla Barbie. Ten z dużym dachem, naturalnie!

Kręci się, kręci się, kręci wysoko
Wiruje, wiruje, wiruje w obłokach

Gdy podrosła, zwątpiła w marzenia. Poczuła, że miłości, takiej jak w bajkach Disneya, nie spotka w szarym świecie. Materialistka? Skąd! Ona tylko chciała dostać się na medycynę.

W dole tłum, gęsty tłum, czeka i patrzy
I nadzieję w sercu ma, że coś więcej zobaczy.

Niespełniona miłość, ucieczka z rodzinnego Krakowa. Jak romantycznie! Ukończone studia i dyplom były jedynym dobrym wspomnieniem, które miała w swoich myślach.

Koniec przedstawienia, proszę się rozejść.

Wioletta Wojtyczak, lat 25, fortepian, skalpel i masa niespełnionych marzeń.